Een moderne ode aan het Haarlemse landschap
Antoon Erftemeijer en Otto Schilling, beiden geboren in de jaren ’50, hebben zich de afgelopen twee decennia onophoudelijk ondergedompeld in de groene omgeving van Haarlem en de omliggende dorpen. Hun project, de officiële naam Natuurlijk Haarlem, is een systematische verkenning van de natuur, van de duinen tot de oude grachten, en legt de subtiele wisselingen in licht en kleur vast.
De kunstenaars volgen een lange Nederlandse traditie: van de 17e‑eeuwse meesters tot hedendaagse tekenaars heeft Haarlem altijd een rijke bron van inspiratie geboden. Erftemeijer en Schilling onderscheiden zich echter door hun methodische aanpak. Ze wagen vaak vroege ochtenden en late avonden, spenderen dagen aan één plek om de atmosfeer écht te doorgronden, en gebruiken zowel olieverf als aquarel om verschillende texturen te verkennen.
Hun werken tonen niet alleen de uiterlijke schoonheid, maar ook de ecologische kwetsbaarheid van het gebied. Door schilderachtige weiden naast industriële randzones te plaatsen, roepen ze vragen op over de balans tussen stedelijke expansie en natuurbehoud. Het resultaat is een serie schilderijen die zowel esthetisch als sociaal relevant zijn.
Tentoonstelling in het Verwey Museum
De Verwey Museum Haarlem, het gemeentelijke museum dat de kunstgeschiedenis van Haarlem en Zuid‑Kennemerland bewaart, heeft de collectie van Erftemeijer en Schilling onlangs ontvangen. Het museum heeft een perspakket samengesteld waarin de culturele betekenis van het project wordt onderstreept. De tentoonstellingsruimte werd zo ingericht dat bezoekers de schilderijen in verschillende secties kunnen ervaren: “Weken in het groen”, “Water en waterkant” en “Stadsrand in transitie”.
Bezoekers krijgen bij de rondleiding de kans om de bijdragen van de kunstenaars te vergelijken met historische meesterwerken uit de 1600‑tal. Zo ontstaat een dialoog tussen oud en nieuw, waarbij de moderne interpretatie van het landschap een frisse invalshoek biedt op de alom bekende Hollandse weidse schilderijen.
Daarnaast heeft het museum een educatief programma opgezet voor scholen. Leerlingen mogen zelf schetsen in de tuin van het museum, waarna ze begeleid worden om hun eigen “natuurlijke Haarlem” te visualiseren. Deze interactieve aanpak onderstreept hoe kunst kan fungeren als brug tussen de gemeenschap en haar natuurlijke omgeving.
De samenwerking tussen Erftemeijer, Schilling en het Verwey Museum is daarmee niet alleen een viering van regionale schoonheid, maar ook een oproep tot bewustwording. Terwijl ze de schilderijen laten zien, nodigt de tentoonstelling uit tot reflectie: hoe ziet ons Haarlem er over tien, twintig jaar uit, en welke rol spelen we zelf in het vormgeven van dat beeld?
